- 0933-1853918
- 0263-2717337
شانه یخ زده که کپسولیت چسبنده نیز نامیده می شود، شامل سفتی و درد در مفصل شانه می شود. علائم و نشانه ها معمولاً به آرامی شروع می شوند، سپس بدتر می شوند. با گذشت زمان، علائم معمولاً در عرض 1 تا 3 سال بهتر می شوند.
بی حرکت نگه داشتن شانه برای مدت طولانی خطر ابتلا به شانه یخ زده را افزایش می دهد. این ممکن است پس از جراحی یا شکستن بازو اتفاق بیفتد.
درمان شانه یخ زده شامل تمرینات دامنه حرکتی است. گاهی اوقات درمان شامل کورتیکواستروئیدها و داروهای بی حس کننده است که به مفصل تزریق می شود. به ندرت، جراحی آرتروسکوپی برای شل کردن کپسول مفصل مورد نیاز است تا بتواند آزادانه تر حرکت کند.
غیرعادی است که شانه یخ زده در همان شانه دوباره عود کند. اما برخی افراد معمولاً در عرض پنج سال می توانند آن را در شانه دیگر ایجاد کنند
شانه یخ زده معمولاً به آرامی در سه مرحله ایجاد می شود.
مرحله انجماد:هر حرکت شانه باعث درد می شود و توانایی حرکت شانه محدود می شود. این مرحله از 2 تا 9 ماه طول می کشد.
مرحله یخ زده: درد ممکن است در این مرحله کاهش یابد. با این حال، شانه سفت تر می شود. استفاده از آن دشوارتر می شود. این مرحله از 4 تا 12 ماه طول می کشد.
مرحله ذوب: توانایی حرکت شانه شروع به بهبود می کند. این مرحله از 5 تا 24 ماه طول می کشد.
برای برخی افراد، درد در شب تشدید می شود و گاهی اوقات خواب را مختل می کند
برخی عوامل ممکن است خطر ابتلا به شانه یخ زده را افزایش دهند.
سن و جنس
افراد 40 ساله و بالاتر، به ویژه زنان، بیشتر احتمال دارد که شانه یخ زده داشته باشند.
عدم تحرک یا کاهش تحرک
افرادی که مجبور بوده اند تا حدودی شانه خود را حفظ کنند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به شانه یخ زده هستند. حرکت محدود می تواند نتیجه عوامل بسیاری باشد، از جمله:
آسیب روتاتور کاف
دست شکسته
سکته
بهبودی پس از جراحی
بیماری های سیستمیک
به نظر می رسد افرادی که بیماری های خاصی دارند بیشتر در معرض ابتلا به شانه یخ زده هستند. بیماری هایی که ممکن است خطر را افزایش دهند عبارتند از:دیابت
پرکاری تیروئید (پرکاری تیروئید)
تیروئید کم کار (کم کاری تیروئید)
بیماری قلب و عروقی
بیماری پارکینسون
در طول معاینه فیزیکی، یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است از شما بخواهد که بازوی خود را به روش های خاصی حرکت دهید. این برای بررسی درد و دیدن اینکه تا چه حد می توانید بازوی خود را حرکت دهید (محدوده حرکت فعال) است. سپس ممکن است از شما خواسته شود که عضلات خود را شل کنید در حالی که ارائه دهنده بازوی شما را حرکت می دهد (محدوده حرکتی غیرفعال). شانه یخ زده بر دامنه حرکتی فعال و غیرفعال تأثیر می گذارد.
شانه یخ زده معمولاً تنها از روی علائم و نشانه ها قابل تشخیص است. اما آزمایش‌های تصویربرداری – مانند اشعه ایکس، سونوگرافی یا MRI – می‌توانند سایر مشکلات را رد کنند
اکثر درمان‌های شانه منجمد شامل کنترل درد شانه و حفظ دامنه حرکتی تا حد ممکن در شانه است.
داروها
مسکن‌هایی مانند آسپرین و ایبوپروفن (Advil، Motrin IB و دیگران) می‌توانند به کاهش درد و التهاب مرتبط با شانه یخ زده کمک کنند. در برخی موارد، یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است داروهای مسکن قوی و ضد التهابی را تجویز کند.
درمان
کاردرمانی می تواند تمرینات دامنه حرکتی را برای کمک به بازیابی حرکت شانه به شما آموزش دهد. تعهد شما به انجام این تمرینات برای بازیابی هر چه بیشتر حرکت ضروری است.
روشهای جراحی
اکثر شانه های یخ زده به خودی خود در عرض 12 تا 18 ماه بهبود می یابند. برای علائم شدید یا مداوم، درمان های دیگر عبارتند از:
تزریق استروئید تزریق کورتیکواستروئیدها به مفصل شانه ممکن است به کاهش درد و بهبود تحرک شانه کمک کند، به خصوص اگر بلافاصله پس از شروع شانه منجمد تزریق شود.
هیدرودیلاتاسیون. تزریق آب استریل به داخل کپسول مفصلی می تواند به کشش بافت کمک کرده و حرکت مفصل را آسان تر کند. این گاهی اوقات با تزریق استروئید ترکیب می شود.
دستکاری شانه. این روش شامل دارویی به نام بیهوشی عمومی است، بنابراین شما بیهوش خواهید شد و دردی احساس نمی کنید. سپس ارائه دهنده مراقبت، مفصل شانه را در جهات مختلف حرکت می دهد تا به شل شدن بافت سفت شده کمک کند.
عمل جراحی. جراحی برای شانه یخ زده نادر است. اما اگر هیچ چیز دیگری کمکی نکرد، جراحی می تواند بافت اسکار را از داخل مفصل شانه حذف کند. این جراحی معمولاً شامل ایجاد برش های کوچک برای ابزارهای کوچک است که توسط یک دوربین کوچک در داخل مفصل هدایت می شود (آرتروسکوپی).
Powered by WhatsApp Chat
پیام بگذارید