کاردرمانی در سالمندان
به طور قرار دادی سالمندی را می توان با شروع سن ۶۵ سالگی دانست.به عبارت دیگر سالمندی یا پیری اضمحال تدریجی ساختمان ها و ارگان های بدن است که بر اثر گذر زمان رخ داده و باعث بروز تغییراتی در بافت ها و عملکرد اندام ها می شود.
سالمندی چیزی نیست که بتوان از آن دوری کرد و جزئی از پروسه ی طبیعی زندگی است.به هر حال همه ی انسان ها اگر در جوانی از دنیا نروند به پیری می رسند و با تغییر و تحولات اساسی در نیازهای فیزیکی،روانی و اجتماعی خود روبرومی شوند.بنابراین می توان گفت آنچه که در این مرحله از زندگی اهمیت دارد؛ داشتن اطلاعات کافی در رابطه با ویژگی ها و نیازهای سالمندی است؛ به طوریکه بتوان از کاهش استقلال و کیفیت زندگی افراد مسن جلوگیری کرد و روند پیری را به تاخیر انداخت.
از آنجایی که این افراد با مشکلاتی از نظیر
اختلال در کنترل حرکتی،ضعف عضلانی و سفتی مفاصل،کاهش
تعادل و ترس از افتادن،از دست دادن حافظه و اختلالات خلقی_شناختی مواجه هستند؛کاردرمانگران به عنوان جز اصلی درمان به حفظ توانایی های آنها کمک کرده و نقش بسزایی در استقلال سالمندان خواهند داشت
تغییرات دوره ی سالمندی
تغییرات در این دوره را می توان از ابعاد جسمانی،شناختی،هیجانی و اجتماعی مورد بررسی قرار داد.تغییر از وضعیت جسمی و شناختی افراد شروع شده و با گذشت زمان می تواند فعالیت های اجتماعی را نیز محدود کند.در ادامه به شایع ترین اختلالات خلقی_عاطفی که به تدریج در پیری افزایش می یابد پرداخته ایم.
• استرس در دوره سالمندی نه تنها کاهش نداشته بلکه افزایش نیز می یابد.ترس از دست دادن همسر و خانواده، کاهش توان جسمی و طرد شدن از سوی اجتماع و..همگی از جمله عوامل افزایش اضطراب هستند
• افسردگی که شایع ترین اختلال سالمندی شناخته شده است. تحقیقات صورت گرفته روی گروهی از سالمندان نشان می دهد که افسردگی جزئی از پیری به حساب نمی آید اما عوامل مختلفی مانند بیماری های جسمانی، مصرف داروها، فشارهای روانی و تنهایی سبب بروز افسردگی در آنها می شود
• اختلال در خواب که نیمی از سالمندان از به سختی خوابیدن و یا بیدار شدن های متعدد در طول شب شکایت می کنند
• دمانس یا زوال عقل،این بیماری روی احساس، حافظه، تفکر و رفتار افراد اثر می گذارد و سبب بروز کاهش حافظه، اختلال در صحبت کردن و فهم حرف های دیگران،اشکال در انجام دادن فعالیت های روزمره زندگی(ADL) و تغییرات رفتاری می شود
از جمله شایع ترین تغییرات جسمانی می توان ضعف و کاهش قدرت عضلانی،محدودیت حرکتی،درد و خشکی مفاصل، کایفوز و تغییر شکل های ستون فقرات،اختلال در حفظ تعادل و راه رفتن و ضعف حواس پنج گانه را نام برد.در این میان بیماری های شایع سالمندی همچون آرتریت،پوکی استخوان،
پارکینسون و .. نیز می تواند محدودیت های حرکتی بیشتری برای افراد به دنبال داشته باشد.
چرا کاردرمانی در سالمندان از اهمیت ویژه ای برخوردار است؟
در هنگام پیری افراد اوقات فراغت بیشتری دارند و از این رو وقت زیادی را برروی تمرکز برگذشته و سال های پیشین خود می گذارند که به نوعی سبب تسریع روند زوال عقل و افسردگی می شود.از سوی دیگر همزمان شدن این دوره با بسیاری از بیماری های ناتوان کننده ی جسمی به کاهش توانایی ها و افت عملکرد در آنها می انجامد.از این رو کاردرمانگران با به کارگیری تمرینات درمانی، استراتژی های تطبیقی و آموزش های مرتبط به آنها به دنبال جبران این کاستی ها و حفظ حداکثر استقلال در سالمندان هستند.
کاردرمانگر در کاردرمانی سالمندان چه می کند؟
۱٫تقویت قوای جسمانی: کاردرمانگران با تکیه بر تکنیک های درمانی مختلف از ضعف عضلانی حاصل از سالمندی جلوگیری کرده و با ارائه ی برنامه ی درمانی متناسب به حفظ دامنه حرکتی ،افزایش قدرت عضلانی و بهبود تعادل در سالمندان می پردازند
۲٫به کارگیری استراتژی های جبرانی برای مواجه سالمند با ترس هاو نگرانی ها: به عبارت دیگر کاردرمانگران به ارزیابی شرایط و موقعیت های روزمره ی زندگی فرد سالمند پرداخته و با در نظر گرفتن توانایی های جسمی و شناختی افراد به آنها کمک می کنند تا با چالش ایجاد شده تطابق یابند
۳٫حمایت از سلامت روان: بسیاری از سالمندان به دلیل از دست دادن توانایی های حرکتی سابق و وابستگی در انجام کارها به دیگران در معرض افسردگی،از دست دادن انگیزه و اعتماد به نفس هستند و کاردرمانگران با تقویت قدرت جسمانی و افزایش استقلال آنها در انجام فعالیت های روزمره ی زندگی به حفظ سلامت روان آنها کمک می کنند
۴٫آموزش سالمندان در استفاده از وسایل حرکتی مانند عصا،واکر،ویلچیر و…و کمک به جا به جایی ایمن در آنها؛علاوه بر این درمانگران با بازدید از منزل و انجام اصلاحات ایمنی و مناسب سازی شرایط خانه با ویژگی های سالمند به حفظ سلامت جسم و روان آنها می پردازند
۵٫جلوگیری از روند زوال عقل: درمانگران با انجام ارزیابی های شناختی و آموزش تمرینات مرتبط به حفظ توانایی های ذهنی پرداخته و سرعت از دست دادن حافظه را کند
می کنند.همچنین با بالا بردن سطح همکاری و تقویت دیگر مهارت های روانی_شناختی سبب کاهش سرعت روند زوال عقل می شوند
پیام بگذارید