• 0933-1853918
  • 0263-2717337

هالوسیس والگوس و درمان های آن

مقدمه

هالوسیس والگوس (Hallux Valgus) یکی از شایع‌ترین اختلالات پا است که به تغییر شکل انگشت بزرگ پا اشاره دارد. این وضعیت معمولاً با انحراف انگشت بزرگ به سمت انگشتان دیگر و تشکیل برآمدگی در سمت داخلی پا همراه است. هالوسیس والگوس می‌تواند باعث ایجاد درد، التهاب و مشکلات حرکتی شود و کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهد.

این بیماری بیشتر در زنان دیده می‌شود و عوامل متعددی می‌توانند در بروز آن نقش داشته باشند، از جمله ژنتیک، نوع کفش‌های مورد استفاده، و برخی اختلالات حرکتی. علاوه بر این، هالوسیس والگوس می‌تواند به مشکلات دیگری مانند آرتروز و زخم‌های پوستی منجر شود.

درک بهتر این وضعیت و علل آن می‌تواند به تشخیص زودهنگام و انتخاب درمان مناسب کمک کند. با توجه به تأثیرات جسمی و روحی این بیماری، اهمیت توجه به علائم اولیه و مشاوره با پزشک متخصص بسیار بالاست

علت ایجاد

 عوامل ژنتیکی
بسیاری از مطالعات نشان داده‌اند که هالوسیس والگوس می‌تواند یک ویژگی ارثی باشد. اگر یکی از اعضای خانواده شما به این اختلال مبتلا باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که شما نیز به آن دچار شوید. تغییرات ژنتیکی می‌توانند بر ساختار استخوان‌ها و مفاصل پا تأثیر بگذارند.

 نوع کفش
استفاده از کفش‌های تنگ، پاشنه‌دار و غیر استاندارد یکی از عوامل مهم در بروز هالوسیس والگوس است. این نوع کفش‌ها معمولاً فشار زیادی به انگشت بزرگ پا وارد می‌کنند و می‌توانند باعث انحراف آن شوند. کفش‌های با نوک تنگ نیز می‌توانند فضای کافی برای انگشتان پا فراهم نکنند و منجر به تغییر شکل آن‌ها شوند.

 اختلالات حرکتی
برخی از اختلالات حرکتی مانند فلج مغزی یا آرتروز می‌توانند بر نحوه حرکت و توزیع وزن در پا تأثیر بگذارند. این اختلالات ممکن است باعث شوند که فشار بیشتری بر روی انگشت بزرگ پا وارد شود و در نتیجه، انحراف آن را تسریع کنند.

 سن
با افزایش سن، بافت‌های نرم و استخوان‌ها تحت تأثیر قرار می‌گیرند و ممکن است انعطاف‌پذیری خود را از دست بدهند. این تغییرات می‌توانند منجر به بروز هالوسیس والگوس شوند، به ویژه در افرادی که سابقه خانوادگی این بیماری را دارند.

 عوامل محیطی و فعالیت‌های ورزشی
فعالیت‌هایی که فشار زیادی به پاها وارد می‌کنند، مانند دویدن یا ورزش‌های سنگین، می‌توانند ریسک ابتلا به هالوسیس والگوس را افزایش دهند. همچنین، ایستادن طولانی‌مدت یا فعالیت‌هایی که نیاز به استفاده مکرر از پا دارند، ممکن است به این وضعیت کمک کنند.

 اختلالات استخوانی
برخی از اختلالات استخوانی مانند ناهنجاری‌های مادرزادی یا بیماری‌های استخوانی می‌توانند منجر به تغییر شکل پا و بروز هالوسیس والگوس شوند

روش تشخیص

 معاینه بالینی
پزشک ابتدا با معاینه فیزیکی پا، به بررسی وضعیت انگشت بزرگ پا و سایر انگشتان می‌پردازد. در این مرحله، پزشک به نکات زیر توجه می‌کند:
– انحراف انگشت بزرگ پا: مشاهده زاویه بین انگشت بزرگ و استخوان متاتارس.
– برآمدگی: بررسی وجود برآمدگی در سمت داخلی پا.
– فشار و درد: ارزیابی وجود درد یا ناراحتی در ناحیه انگشت بزرگ و اطراف آن.

 تاریخچه پزشکی
پزشک از بیمار درباره تاریخچه پزشکی و خانوادگی، نوع کفش‌های استفاده شده، فعالیت‌های ورزشی و علائم موجود سؤال می‌کند. این اطلاعات می‌تواند به تشخیص دقیق‌تر کمک کند.

 تصویربرداری
در برخی موارد، پزشک ممکن است برای تأیید تشخیص و ارزیابی شدت انحراف از تصویربرداری استفاده کند:
– رادیوگرافی (عکس‌برداری با اشعه ایکس): این روش معمولاً برای بررسی زاویه انحراف و وضعیت استخوان‌ها انجام می‌شود. تصاویر رادیوگرافی می‌توانند به پزشک کمک کنند تا شدت هالوسیس والگوس و هرگونه تغییرات دیگر در ساختار پا را مشاهده کند.

 آزمون‌های عملکردی
در برخی موارد، پزشک ممکن است از بیمار بخواهد تا در حالت‌های مختلف راه برود یا بایستد تا نحوه توزیع وزن و حرکات پا را بررسی کند.

 آزمایش‌های اضافی
اگر پزشک مشکوک به وجود سایر شرایط پزشکی مرتبط باشد، ممکن است آزمایش‌های اضافی مانند آزمایش خون یا MRI را نیز تجویز کند.

تشخیص هالوسیس والگوس معمولاً با ترکیبی از معاینه بالینی، تاریخچه پزشکی و تصویربرداری انجام می‌شود. در صورت مشکوک بودن به این اختلال، مراجعه به پزشک متخصص ارتوپدی یا پادیاپی برای ارزیابی دقیق ضروری است

درمان

هالوسیس والگوس (Hallux Valgus) یا انحراف انگشت بزرگ پا، یکی از شایع‌ترین مشکلات پا است که معمولاً با برآمدگی در ناحیه پایه انگشت بزرگ و انحراف آن به سمت انگشتان دیگر همراه است. درمان این اختلال می‌تواند شامل روش‌های غیرجراحی و جراحی باشد. در ادامه به بررسی روش‌های درمانی مختلف می‌پردازیم.

درمان‌های غیرجراحی

 الف) تغییرات در سبک زندگی
– کفش‌های مناسب: استفاده از کفش‌های راحت و عریض که فضای کافی برای انگشتان فراهم کند، می‌تواند به کاهش درد و پیشرفت بیماری کمک کند.
– کفی‌های طبی: استفاده از کفی‌های مخصوص برای توزیع بهتر وزن و کاهش فشار بر روی ناحیه آسیب‌دیده.

 ب) داروها
– مسکن‌ها: داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن برای کاهش درد و التهاب.
– استفاده از یخ: قرار دادن یخ بر روی ناحیه آسیب‌دیده برای کاهش ورم و درد.

 ج) فیزیوتراپی
– تمرینات خاص برای تقویت عضلات پا و بهبود دامنه حرکتی می‌تواند به کاهش علائم کمک کند.

 2. درمان‌های جراحی

اگر درمان‌های غیرجراحی مؤثر نباشند و بیمار همچنان دچار درد و ناراحتی باشد، ممکن است جراحی توصیه شود. انواع مختلف جراحی وجود دارد که بسته به شدت انحراف و شرایط بیمار انتخاب می‌شود:

 الف) آرتروپلاستی
در این روش، پزشک با اصلاح زاویه استخوان متاتارس و برداشتن بافت اضافی، به بهبود وضعیت انگشت بزرگ کمک می‌کند.

 ب) آرتودز
این روش شامل جوشاندن استخوان‌ها در یک زاویه مناسب است تا از حرکت غیرطبیعی جلوگیری شود.

 ج) روش‌های حداقلی تهاجمی
در برخی موارد، جراحی‌های حداقلی تهاجمی می‌توانند با برش‌های کوچک انجام شوند و زمان بهبودی کمتری نیاز دارند.

درمان هالوسیس والگوس بستگی به شدت علائم و شرایط بیمار دارد. در مراحل اولیه، تغییرات در سبک زندگی و درمان‌های غیرجراحی می‌توانند مؤثر باشند. اما در صورت عدم بهبود، جراحی گزینه‌ای مناسب خواهد بود. مشاوره با پزشک متخصص برای تعیین بهترین روش درمان ضروری است

درمان توانبخشی

تمرینات تقویتی

– تقویت عضلات پا: تمریناتی که عضلات کوچک پا را تقویت می‌کنند، می‌توانند به بهبود ثبات و کاهش فشار بر روی مفاصل کمک کنند.
  – تمرینات کششی: مانند کشش انگشتان پا و کف پا که به انعطاف‌پذیری کمک می‌کند.
  – حرکات تقویتی: استفاده از وزنه‌های سبک یا باندهای مقاومتی برای تقویت عضلات.

 فیزیوتراپی و کاردرمانی

– ماساژ: ماساژ ناحیه آسیب‌دیده می‌تواند به کاهش درد و بهبود گردش خون کمک کند.
– الکتروتراپی: استفاده از دستگاه‌های الکتریکی برای کاهش درد و التهاب.

تغییرات در سبک زندگی

– انتخاب کفش مناسب: استفاده از کفش‌های عریض و راحت با کفی مناسب می‌تواند فشار را بر روی ناحیه آسیب‌دیده کاهش دهد.
– استفاده از کفی‌های طبی: کفی‌های مخصوص می‌توانند توزیع وزن را بهبود بخشند و از فشار اضافی بر روی انگشت بزرگ جلوگیری کنند.

 استفاده از وسایل کمکی

– پدهای مخصوص: استفاده از پدهای نرم برای کاهش فشار بر روی برجستگی و جلوگیری از اصطکاک.
– بریس‌ها یا آتل‌ها: این وسایل می‌توانند در شب استفاده شوند تا انگشت بزرگ را در موقعیت صحیح نگه دارند.

 آموزش بیمار

– آموزش بیمار در مورد نحوه مراقبت از پاها، انتخاب کفش مناسب و انجام تمرینات خانگی می‌تواند به مدیریت بهتر علائم کمک کند.

.

 

پیام بگذارید

×

Powered by WhatsApp Chat

× پشتیبانی