- 0933-1853918
- 0263-2717337
شانه منجمد یا (Frozen Shoulder) یک وضعیت پزشکی است که در آن مفصل شانه دچار درد و محدودیت حرکتی می‌شود. این حالت معمولاً به تدریج شروع می‌شود و می‌تواند به مدت چند ماه تا چند سال ادامه یابد.
علائم شانه منجمد شامل:
1. درد: معمولاً درد در ناحیه شانه و بازو وجود دارد که ممکن است در شب شدیدتر شود.
2. محدودیت حرکتی: فرد ممکن است نتواند شانه خود را به طور کامل حرکت دهد، به ویژه در حرکات بالابردن دست یا چرخاندن آن.
3. سختی: احساس سفتی و سختی در شانه.
علت دقیق شانه منجمد هنوز به طور کامل مشخص نیست، اما برخی عوامل خطر شامل:
سن (بیشتر در افراد بالای 40 سال)
بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت
آسیب‌های قبلی به شانه
درمان معمولاً شامل کاردرمانی, فیزیوتراپی، داروهای ضد التهاب و در برخی موارد تزریق کورتیکواستروئیدها است. در موارد شدیدتر، ممکن است نیاز به جراحی باشد
تشخیص شانه منجمد (Frozen Shoulder) معمولاً شامل مراحل زیر است:
1. معاینه بالینی: پزشک تاریخچه پزشکی شما را بررسی کرده و علائم و نشانه‌ها را ارزیابی می‌کند. او ممکن است از شما بخواهد حرکات مختلف شانه را انجام دهید تا محدودیت‌های حرکتی را بررسی کند.
2. سوالات مربوط به علائم: پزشک ممکن است سوالاتی درباره زمان شروع درد، نوع و شدت آن، و فعالیت‌هایی که باعث تشدید درد می‌شوند، بپرسد.
3. تصویربرداری:
– رادیوگرافی (X-ray): برای رد کردن دیگر مشکلات مفصلی مانند آرتروز.
– MRI یا سونوگرافی: برای بررسی بافت‌های نرم و ارزیابی وضعیت تاندون‌ها و سایر ساختارهای شانه.
4. آزمایشات دیگر: در برخی موارد، پزشک ممکن است آزمایش‌های خونی برای بررسی وجود بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت انجام دهد.
تشخیص شانه منجمد معمولاً بر اساس ترکیبی از معاینه بالینی و نتایج تصویربرداری انجام می‌شود. اگر پزشک مشکوک به این وضعیت باشد، ممکن است شما را به یک متخصص ارتوپدی یا فیزیوتراپیست ارجاع دهد.
علائم شانه منجمد (Frozen Shoulder) معمولاً به تدریج بروز می‌کند و شامل موارد زیر است:
1. درد: معمولاً در مرحله اولیه، درد در ناحیه شانه و بالای بازو احساس می‌شود. این درد ممکن است در شب‌ها تشدید شود.
2. محدودیت حرکتی: یکی از ویژگی‌های اصلی شانه منجمد، کاهش قابل توجه دامنه حرکتی شانه است. افراد ممکن است نتوانند به راحتی بازوهای خود را بالا ببرند یا به سمت عقب حرکت دهند.
3. سفتی: احساس سفتی و عدم انعطاف‌پذیری در شانه، به ویژه هنگام تلاش برای انجام حرکات روزمره، از دیگر علائم این بیماری است.
4. درد در فعالیت‌های روزمره: انجام کارهایی مانند پوشیدن لباس، شستشوی مو یا بلند کردن اشیاء ممکن است دشوار شود.
5. تدریجی بودن علائم: علائم معمولاً به تدریج بروز می‌کنند و ممکن است در طول چند ماه یا حتی سال‌ها ادامه یابند.
شانه منجمد معمولاً در سه مرحله پیشرفت می‌کند:
– مرحله اول (فاز درد): درد و ناراحتی در شانه.
– مرحله دوم (فاز یخ‌زدگی): کاهش دامنه حرکتی و سفتی شانه.
– مرحله سوم (فاز ذوب شدن): تدریجاً حرکات شانه بهبود می‌یابد و درد کاهش می‌یابد.
اگر شما یا کسی که می‌شناسید این علائم را تجربه می‌کند، مهم است که به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب انجام شود.
شانه منجمد، که به آن “شانه یخ‌زده” نیز گفته می‌شود، به وضعیتی اطلاق می‌شود که در آن حرکت شانه به دلیل التهاب و سفتی مفصل محدود می‌شود. این وضعیت معمولاً به علت چند عامل زیر ایجاد می‌شود:
1. التهاب تاندون‌ها: التهاب در تاندون‌های شانه می‌تواند منجر به درد و محدودیت حرکت شود.
2. آسیب‌های قبلی: آسیب‌های قبلی به شانه، مانند شکستگی یا جراحت، می‌توانند باعث بروز این مشکل شوند.
3. عدم تحرک: عدم استفاده از شانه به مدت طولانی (به عنوان مثال بعد از جراحی یا آسیب) می‌تواند منجر به سفتی و محدودیت حرکت شود.
4. عوامل زمینه‌ای: برخی از شرایط پزشکی مانند دیابت، بیماری‌های تیروئید، یا بیماری‌های قلبی می‌توانند خطر ابتلا به شانه منجمد را افزایش دهند.
5. سن: با افزایش سن، احتمال بروز این وضعیت نیز بیشتر می‌شود.
درمان شانه منجمد معمولاً شامل فیزیوتراپی، داروهای ضد التهاب و در برخی موارد، جراحی است. اگر شما یا کسی که می‌شناسید با این مشکل مواجه است، توصیه می‌شود به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب انجام شود.
شانه منجمد (Frozen Shoulder) یک وضعیت دردناک است که در آن دامنه حرکتی شانه کاهش می‌یابد. این وضعیت معمولاً به تدریج ایجاد می‌شود و ممکن است چندین ماه یا حتی سال‌ها به طول انجامد. درمان این مشکل معمولاً شامل داروها و روش‌های جراحی است.
▎داروها:
1. مسکن‌ها: داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن و ناپروکسن برای کاهش درد و التهاب.
2. کورتیکواستروئیدها:
• تزریق کورتیکواستروئید به مفصل شانه می‌تواند التهاب را کاهش دهد و درد را تسکین بخشد.
3. داروهای شل‌کننده عضلانی:
• ممکن است برای کاهش تنش عضلانی تجویز شوند.
▎روش‌های جراحی:
اگر درمان‌های غیرجراحی مؤثر نباشند، ممکن است جراحی در نظر گرفته شود:
1. آرتروسکوپی:
• در این روش، جراح با استفاده از دوربین کوچک و ابزارهای ویژه، بافت‌های ضخیم شده اطراف مفصل را برمی‌دارد.
2. منعطف‌سازی مفصل:
• در این روش، جراح با استفاده از تکنیک‌های خاص، سعی می‌کند دامنه حرکتی شانه را افزایش دهد.
▎نکات مهم:
• قبل از شروع هر نوع درمان، مشاوره با پزشک متخصص ضروری است.
• درمان ممکن است زمان‌بر باشد و نیاز به صبر و پیگیری مداوم داشته باشد.
• در برخی موارد، شانه منجمد به خودی خود بهبود می‌یابد، اما درمان می‌تواند روند بهبودی را تسریع کند.
درمان توانبخشی شانه منجمد (شانه یخ‌زده) معمولاً شامل یک برنامه جامع است که به هدف افزایش دامنه حرکتی، کاهش درد و بهبود عملکرد شانه طراحی شده است. در ادامه، مراحل و روش‌های متداول در درمان توانبخشی این وضعیت آورده شده است:
▎1. ارزیابی اولیه
– معاینه فیزیکی: ارزیابی دامنه حرکتی، قدرت عضلانی و نقاط درد.
– تاریخچه پزشکی: بررسی سوابق پزشکی و علل احتمالی.
– تمرینات فعال و غیرفعال: ابتدا تمرینات غیرفعال (با کمک دست دیگر) و سپس تمرینات فعال (بدون کمک) انجام می‌شود.
▎2. تقویت عضلات
– تمرینات تقویتی: پس از بهبود دامنه حرکتی، تمریناتی برای تقویت عضلات اطراف شانه انجام می‌شود. این تمرینات شامل وزنه‌های سبک و باندهای مقاومتی است.
▎3. درمان دستی
– ماساژ و تکنیک‌های دستی: استفاده از تکنیک‌های دستی برای کاهش تنش عضلانی و بهبود حرکت.
▎4. سرما و گرما درمانی
– کمپرس یخ: برای کاهش التهاب و درد در مراحل اولیه.
– گرما: برای آرامش عضلات و افزایش گردش خون در مراحل پیشرفته‌تر.
▎5. آموزش بیمار
– آموزش درباره وضعیت: توضیح درباره شانه منجمد و روند بهبودی.
– نکات بهداشتی: آموزش نحوه انجام فعالیت‌های روزمره بدون تشدید درد.
▎6. پیشگیری از عود
– برنامه نگهداری: پس از بهبود، برنامه‌ای برای حفظ دامنه حرکتی و تقویت عضلات باید ادامه یابد.
▎7. مدیریت درد
– استفاده از داروهای ضد التهاب یا مسکن‌ها در صورت نیاز برای کنترل درد.
▎نکته مهم:
همیشه توصیه می‌شود که درمان‌های توانبخشی تحت نظر یک فیزیوتراپیست یا پزشک متخصص انجام شود تا بهترین نتایج حاصل گردد و از آسیب‌های بیشتر جلوگیری شود.
کاردرمانی در درمان شانه منجمد (شانه یخ‌زده) نقش مهمی دارد و می‌تواند به بهبود دامنه حرکتی، کاهش درد و بهبود عملکرد روزمره کمک کند. در ادامه، جنبه‌های مختلف کاردرمانی برای این وضعیت توضیح داده شده است:
▎1. برنامه‌ریزی درمان
– طراحی یک برنامه درمانی شخصی‌سازی‌شده بر اساس نیازها و اهداف بیمار.
▎2. تمرینات کششی
– تمرینات غیرفعال: انجام حرکات کششی با کمک دست دیگر یا ابزار (مانند میله) برای افزایش دامنه حرکتی.
– تمرینات فعال: تشویق بیمار به انجام حرکات کششی به طور مستقل.
▎3. تقویت عضلات
– تمرینات تقویتی: استفاده از وزنه‌های سبک یا باندهای مقاومتی برای تقویت عضلات شانه و اطراف آن.
▎4. پشتیبانی عاطفی
– ارائه حمایت عاطفی و مشاوره برای کمک به بیمار در مقابله با چالش‌ها و محدودیت‌های ناشی از شانه منجمد.
▎نکته مهم:
کاردرمانی باید تحت نظر یک کاردرمانگر متخصص انجام شود تا بهترین نتایج حاصل گردد و از آسیب‌های بیشتر جلوگیری شود. این فرایند ممکن است زمان‌بر باشد، اما با صبر و پیگیری، اکثر بیماران می‌توانند بهبود قابل توجهی را تجربه کنند.
Powered by WhatsApp Chat
پیام بگذارید