اختلال طیف اوتیسم یک بیماری عصبی است که بر نحوه پردازش اطلاعات توسط مغز تأثیر می گذارد. افراد مبتلا به اتیسم دارای طیف گسترده ای از نقاط قوت ، ضعف ، مهارت ها و چالش ها هستند. متاسفانه آمار مبتلایان به اوتیسم روز به روز در حال افزایش است. با این وجود افزایش آگاهی و نگرانی والدین در مورد این اختلال، باعث شده است که اغلب مبتلایان به اوتیسم تا سن 3 سالگی تشخیص داده شود. در نتیجه اغلب این کودکان، از سنین پایین برای ورود به جامعه و برقراری ارتباط با دیگران   آماده می شوند. با این وجود ممکن است افراد مبتلا به اوتیسم در سنین بزرگسالی با مشکلات جدی تری نظیر چالش های بدست آودن استقلال، رسیدن به بلوغ جنسی و ازدواج، اشتغال و… رو به رو شوند.در ادامه به بررسی اوتیسم در بزرگسالی نشانه ها و روش های برخورد با آن می پردازیم

علائم و نشانه های اوتیسم در بزرگسالی

علائم اوتیسم در سه حوزه اصلی رخ می دهد:

• تعاملات اجتماعی

• ارتباط کلامی و غیرکلامی

• رفتارهای تکراری یا تشریفاتی

برخی از بزرگسالان اوتیستیک ممکن است علائمی مشابه اختلال نقص توجه یا بیش فعالی یا برخی هم  شاید علائمی مانند اختلال در زبان گفتاری داشته باشند. در نهایت این‌که اوتیسم در بزرگسالان می‌تواند به شیوه‌های مختلفی ظاهر شود. فارغ از نوع و شدت علائم، اوتیسم می‌تواند چالش‌هایی در زندگی روزمره برای فرد ایجاد کند. هرچه درک ما از این چالش‌ها بیشتر می‌شود، افراد بیشتری نیز با علائم اختلال طیف اوتیسم تشخیص داده می‌شوند. اختلال طیف اوتیسم معمولا یک اختلال مادام‌العمر است، اگرچه تشخیص و درمان زودهنگام می‌تواند تفاوت زیادی در زندگی افراد ایجاد کند

علائم شایع اوتیسم در بزرگسالان

افراد اوتیستیک معمولا جنبه های ارتباطی وتعامل اجتماعی را به چالش می کشند. آنها ممکن است در ارتباط با افراد دیگر و درک احساسات دیگران مشکل داشته باشند.افراد اوتیستیک ممکن است الگوها و رفتارهای انعطاف ناپذیری نیز داشته باشند، و اغلب آنها اقدامات تکراری را انجام می دهند.علائم و نشانه های متداول اوتیسم در بزرگسالان می تواند شامل موارد زیر باشد:

• شروع ارتباط و حفظ مکالمه برایشان دشوار است

• در ایجاد وحفظ دوستی نزدیک مشکل دارند

• از برقراری تماس چشمی در مکالماتشان اجتناب می کنند

• در کنترل احساسات دچار مشکل هستند

• همواره پیرامون موضوع ثابتی سخن می گویند

• وابستگی و علاقه شدید نسبت به یک موضوع خاص دارند مانند دوره ای خاص از تاریخ

• در پردازش حسی دچار مشکل هستند( حساسیت به صداها یا بوهایی که برای دیگران آزار دهنده نیست)

• ضرب المثل ها یا طعنه های دیگران را درک نمی کنند

• ترجیح می دهند فعالیت هایشان را به شکل انفرادی پیش ببرند

• در درک زبان بدن، بیان چهره و احساسات دیگران مشکل دارند

• اتکا به روال تکراری روزمره و مشکل در مواجهه با تغیرات روزانه

• رفتارهای تکراری اوتیسم

• اضطراب اجتماعی در اوتیسم بزرگسالی

توجه داشته باشید که داشتن یک یا دو مورد از موارد بالا نشانه اوتیسم نمی باشد، درصورتی که 3 مورد یابیشتر از علائم را تجربه کرده اید بهتر است جهت تشخیص قطعی به یک روانپزشک بزرگسال مراجعه نمایید.همچنین به یاد داشته باشید که علائم اوتیسم بین زنان و مردان متفاوت است. زنان اوتیسم ممکن است ساکت تر باشند و در مقابله با موقعیت های اجتماعی بهتر عمل می کنند

تشخیص‌های افتراقی

در بزرگسالان، اختلال طیف اوتیسم می‌تواند بسیار شبیه سایر اختلالات رشدی یا روان‌پزشکی باشد. برای مثال اوتیسم را می‌توان به راحتی با اختلال ارتباط اجتماعی اشتباه گرفت. افراد مبتلا به اختلال ارتباط اجتماعی با استفاده مناسب از کلمات و زبان مشکل دارند. مثلا آن‌ها ممکن است از کلمات و لحن بیش از حد رسمی در یک مکالمه معمولی با یک دوست استفاده کنند.

همچنین تحقیقات نشان داده است که داشتن یک اختلال روان‌پزشکی همراه با ASD یا همان اختلال طیف اوتیسم غیرمعمول نیست.

یک تحقیق در سال ۲۰۱۹ در میان مبتلایان بزرگسال به اوتیسم نشان داد:

۳۳ درصد مبتلا به اختلال بیش فعالی یا (ADHD) بودند

۲۳ درصد دارای اختلال اضطراب بودند

۱۲ درصد افسردگی داشتند

۱۰ درصد مبتلا به اختلال وسواس فکری جبری یا (OCD) بودند

۱۰ درصد اختلالات مخرب/کنترل تکانه/رفتار داشتند

پنج درصد مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی بودند

پنج درصد مبتلا به اختلال دوقطبی بودند

نحوه تشخیص اوتیسم در بزرگسالی

اختلال اوتیسم در بزرگسالی علائم و شدت متفاوتی با اوتیسم در کودکان دارد و به همین دلیل تشخیص آن ممکن است دشوار باشد. متاسفانه هیچ آزمایش پزشکی و بالینی خاصی برای تشخیص این اختلال وجود ندارد و تحقیقات بیشتری برای تشخیص اوتیسم در بزرگسالی در حال انجام است.

در حال حاضر متخصصان بالینی اختلال اوتیسم در بزرگسالی را با مشاهدات و تعاملات فردی تشخیص می‌دهند و تمام علائمی که فرد ممکن است داشته باشد را در نظر می‌گیرند

روانپزشک سوالاتی درباره مشکلات بیمار می‌پرسد، از جمله مشکلات ارتباطی، احساسات، الگوهای رفتاری، محدوده علایق، و امثال آن

متخصصان بالینی بعد از انجام مشاهدات خود می‌توانند تشخیص دهند که بروز این علائم به دلیل اوتیسم است یا عوامل دیگر موجب این علائم شده‌اند

پرس‌وجو از والدین بزرگسال مشکوک به اوتیسم نیز به تشخیص این اختلال کمک می‌کند. چنانچه تشخیص داده شود که علائم در کودکی وجود نداشته و اکنون در نوجوانی یا بزرگسالی بروز کرده ممکن است به بررسی سایر اختلالات و سلامت روانی فرد نیاز باشد

روانپزشکان چگونه اوتیسم در بزرگسالی را تشخیص اوتیسم می‌دهند؟

روانپزشک با بررسی موارد زیر به تشخیص اوتیسم پی می برد

• با توجه به چگونگی تعاملات اجتماعی، مهارت‌های ارتباطی و رفتاری این بیماری را تشخیص دهد

• از فرد سؤالاتی در مورد چگونگی برقراری ارتباطات اجتماعی می پرسد

• او را با تست‌هایی که مربوط به قابلیت‌های شنوایی، گفتاری و زبانی و مشکلات اجتماعی و رفتاری ارزیابی می کند.(تست اوتیسم در بزرگسالان یکی از روش‌های تشخیص این اختلال است)

• آموزش‌هایی در حوزه‌ی ارتباطات اجتماعی به فرد بیمار می دهد و سپس عملکرد او را می سنجد

زندگی و تطابق با اوتیسم

تشخیص اوتیسم در بزرگسالی باعث می‌شود دید بهتری به زندگی خود داشته باشید و دقیقا ارتباط خود را با دنیا کشف کنید. اینکار همچنین باعث می‌شود یاد بگیرید چگونه با نقاط ضعف و قدرت خود کنار بیایید و از استعدادهای خود برای حل چالش‌های زندگی استفاده کنید. همچنین این کار موجب می‌شود دید بهتری نسبت به کودکی خود داشته باشید و اطرافیان هم رفتار و شخصیت خاص شما را بیشتر درک می‌کنند.

زندگی با اوتیسم در بزرگسالانی که دوره رشد خود را طی کرده‌اند بسیار راحت‌تر است. این افراد معمولا دغدغه کمتری برای رشد خود دارند و می‌توانند با حداکثر ایده پردازی زندگی را برای خود راحت‌تر کنند. از آنجایی که استقلال فکری و رفتاری بزرگسالان زیاد است، روش‌های درمانی مناسب هم برای آنها در دسترس است و در واقع آنها به گونه‌ای زندگی می‌کنند که دوست دارند.

اوتیسم در بزرگسالان چگونه درمان می‌شود؟

معمولا درمان اوتیسم در بزرگسالان با درمان کودکان تفاوت‌های زیادی دارد. گاهی اوقات بزرگسالانی که اختلال اوتیسم دارند ممکن است با روش‌های کلامی، رفتاری و مشارکتی (اجتماعی) درمان شوند. اغلب اوقات شما باید روش‌های درمانی را دریافت کنید که با چالش‌ها و مشکلات زندگی شما تطابق دارند؛ مثلا کسی که مشکلات اجتماعی دارد، دچار افسردگی و اضطراب است یا در ارتباط با دیگران و شغل خود مشکل دارد، باید به صورت تخصصی هم درمان شود

برخی از درمان‌های موثر اوتیسم در بزرگسالان شامل موارد زیر است

• مراجعه به یک روانپزشک مجرب برای درمان دارویی اوتیسم

• همکاری با یک روانشناس برای درمان ذهنی و پاک کردن مشکلات روانی ناشی از اوتیسم

• دریافت مشاوره در مورد مسائل مربوط به زندگی

• کاردرمانی در اوتیسم

• دریافت داروهای خاص مثل داروی ضد افسردگی، ضد اضطراب و داروهایی که به درمان اختلالات رفتاری کمک می‌کند

شرکت در گروه‌های پشتیبانی که در آن بزرگسالان تجربیات خود را در زمینه اوتیسم بیان می‌کنند بسیار کمک کننده است. توصیه می‌کنیم در اولین قدم برای تشخیص و درمان اوتیسم به یک کاردرمان مجرب و متخصص مراجعه کنید