علایم شامل چه مواردی می شود؟
علائم معمولاً در طول زمان ایجاد می شوند نه اینکه ناگهانی ظاهر شوند.
درد در مفصل در حین فعالیت، پس از
فعالیت طولانی مدت یا در پایان روز.
سفتی مفاصل معمولاً اول صبح یا بعد از استراحت رخ می دهد.
محدوده حرکتی محدودی که ممکن است پس از حرکت از بین برود.
صدای کلیک یا ترکیدن هنگام خم شدن مفصل.
تورم در اطراف مفصل.
ضعف عضلانی اطراف مفصل.
بی ثباتی مفصل (مانند بیرون آمدن زانو).
استئوآرتریت ممکن است قسمت های مختلف بدن را به روش های مختلف تحت تاثیر قرار دهد.
درد در ناحیه کشاله ران یا باسن و گاهی در قسمت داخلی زانو یا ران.
احساس «خراشیدن» یا «خراشیدن» هنگام حرکت دادن زانو.
رشد استخوانی (خار) در لبه مفاصل می تواند باعث شود انگشتان متورم، حساس و قرمز شوند، گاهی اوقات با درد در انتهای انگشت شست.
درد و حساسیت در انگشت شست پا، همراه با تورم احتمالی در مچ پا یا انگشتان پا
درد، کاهش تحرک، عوارض جانبی داروها و سایر عوامل مرتبط با استئوآرتریت می تواند منجر به عوارض سلامتی شود که توسط خود بیماری ایجاد نمی شود.
چاقی، دیابت و بیماری های قلبی
مفاصل دردناک، به ویژه در پاها، مچ پا، زانو، لگن یا پشت، ورزش را سختتر میکنند. اما فعالیت بدنی نه تنها کلید مدیریت علائم OA است، بلکه می تواند به جلوگیری از افزایش وزن که می تواند منجر به چاقی شود نیز کمک کند. اضافه وزن یا چاقی می تواند منجر به ایجاد کلسترول بالا، دیابت نوع 2، بیماری قلبی و فشار خون بالا شود.
سقوط
تحقیقات نشان می دهد که افراد مبتلا به OA بیشتر از افراد بدون استئوآرتریت زمین خوردن و خطر شکستگی را تجربه می کنند. اگرچه نتایج مطالعه متفاوت است، برخی تحقیقات نشان میدهد که ممکن است تا 30 درصد بیشتر زمین بخورند و 20 درصد بیشتر در معرض خطر شکستگی قرار داشته باشند. ابتلا به OA می تواند عملکرد را کاهش دهد، ماهیچه ها را ضعیف کند، تعادل کلی را تحت تاثیر قرار دهد و احتمال افتادن را به خصوص در میان افرادی که OA در زانوها یا لگن دارند، افزایش دهد. عوارض جانبی داروهای ضد درد، مانند سرگیجه، نیز می تواند به زمین خوردن کمک کند
پیام بگذارید